<h1>اقدامات لازم در صورت پاراگلایدینگ آسیب دیده</h1>

پرش با چتر به عنوان یکی از ورزش‌های افراطی شناخته شده است. از زمان هزرفن احمد چلبی، مردم به ریشه‌ی این حس پرنده و باد توجه بسیاری داشته‌اند و به جای تطبیق با تکنولوژی در حال پیشرفت، راه‌های بیشتری برای لذت بردن از این احساس پیدا کرده‌اند. با ظهور پرش با چتر در اوایل دهه ۱۹۸۰، مردم هم احساس آدرنالین و هم حس آزادی را تجربه کرده‌اند. پرش با چتر دارای هیجانی اعتیادآور است و افراد غیر حرفه‌ای نیز می‌توانند این پرش را با کمک کارشناسان انجام دهند.

پرش با چتر تحت نظارت خلبان متخصص و پس از تأمین شرایط خاص انجام می‌شود و به لطف آموزش‌های ارائه شده توسط سازمان هواپیمایی ترکیه، می‌توان به ‌صورت حرفه‌ای نیز انجام شود. بی‌شک، هرچند که این یک حس پر آدرنالینی و هیجان‌انگیز است، اما سوالات زیادی هم در مورد پرش با چتر وجود دارد. مهم‌ترین نکته این است که هرچند پرش با چتر یک ورزش افراطی است، در صورت کنترل صحیح، خطر چندانی ندارد.

از آنجایی که در ارتفاع هستید، نباید دچار وحشت شوید و باید از دستورها پیروی کنید، به ویژه اگر با یک فرد متخصص هستید. اگر این ورزش را حرفه‌ای انجام می‌دهید، باید خود را آرام کنید. پاراگلایدینگ از سه قسمت اصلی یعنی بال، هارنس و کمربند خلبان تشکیل شده است. در صورت پارگی چتر، باید آرام باشید و به یاد داشته باشید که پاراچوت از جنس نایلون، پلی‌استر و مایلر ساخته شده است. این پارچه‌ها مقاوم و غیرقابل کشش هستند و در صورت ایجاد پارگی، از گسترش آن جلوگیری می‌کنند.

آیا چتر می‌تواند پاره شود؟

افرادی که پرش با چتر می‌کنند باید حتماً چتر یدکی داشته باشند. خواه با یک خلبان متخصص پرش کنید و خواه به صورت حرفه‌ای، چتر یدکی یک گزینه نیست بلکه یک الزام است. در صورت پارگی چتر اصلی به دلیل کهنگی یا بروز مشکلات غیرمنتظره در حین پرش، نیاز به چتر یدکی وجود دارد.

پرش با چتر تنها به دلیل کهولت نمی‌تواند پاره شود، بلکه ممکن است به دلیل حمله پرندگان یا به جایی گیر کردن نیز دچار پارگی شود. همچنین، تغییرات ناگهانی آب و هوا ممکن است باعث پیچ خوردن طناب‌ها شود و در نتیجه چتر اصلی آسیب ببیند، به همین دلیل داشتن چتر یدکی ضروری است. چتر یدکی به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند وزن خلبان متخصص و مسافر را تحمل کند. آمار نشان می‌دهد که اگرچه احتمال وقوع چنین اتفاقاتی بسیار کم است، اما با فرض اینکه هر کسی حق دومین شانس را دارد، ما معتقدیم که وجود چتر یدکی ضروری است.

پرش با چتر در چه مواقعی خطرناک است؟

پرش با چتر از گذشته تا به حال به طور آماری خطر چندانی ندارد، با این حال اگر فرض کنیم که از ارتفاع بالا پریده‌اید، باید به شدت احتیاط کنید. هرچند که خطر کم به نظر می‌رسد، اما هنگام پرش با چتر، تغییرات ناگهانی آب و هوا ممکن است باعث شود که طناب‌های چتر به هم گره بخورند یا در هوا به حمله پرندگان دچار شوید.

به دلیل کهنگی ممکن است چتر اصلی پاره شود و یا ممکن است به خاطر هیجان کنترل خود را از دست بدهید و طناب‌های چتر را به هم گره بزنید. در این نوع شرایط، چتر یدکی به منظور حفظ ایمنی استفاده می‌شود. هرچند که به ندرت ممکن است با چنین موقعیت‌هایی مواجه شوید، اما چتر یدکی به طور اجباری باید توسط هر خلبان متخصص و افرادی که به طور حرفه‌ای پرش با چتر انجام می‌دهند، حمل شود.